Wat is neuraaltherapie?

Deze geneeskundige discipline heeft zijn bakermat in Düsseldorf,
Duitsland, waar in 1925 de twee broers Ferdinand en Walter Huneke
hun ervaringen met het locaal anestheticum procaïne hebben
beproefd en als nieuwe regulatietherapie hebben gelanceerd.
Heden ten dage kent Duisland een bloeiende vereniging van artsen,
de Internationale Medizinische Gesellschaft für Neuraltherapie
nach Huneke e.V. – Regulationstherapie (Freudenstadt),
waar ik ook reeds vele jaren bij aangesloten ben.

Neuraaltherapie staat synoniem met regulatietherapie.
Door inspuitingen met procaïne aan stoorvelden, zenuwbanen,
zenuwknopen, betrokken lichaamssegment wordt een normalisatie
van de functie van het vegetatieve systeem betracht in de mate van
het mogelijke.
Hierdoor kan de therapie zowel preventief als curatief worden
ingezet in het kader van een holistische visie op de problematiek van
de patiënt.

Interessant hierbij is de invalshoek van de neuraaltherapeut:

Ziekte wordt gedefinieerd als een functionele stoornis ontstaan door
decompensatie van het regulatievermogen, door aanhoudende
prikkeling van het vegetatief (autonoom) zenuwstelsel.
Hierdoor kan het interne evenwicht niet meer behouden noch
bereikt worden en ontstaat het ziektebeeld.

Naast de regulatie-as van het autonoom zenuwstelsel wordt hierbij
de rol van het zachte bindweefsel tussen de lichaamscellen centraal
gesteld in tegenstelling tot de reguliere geneeskunde die het
menselijk organisme benadert als een verzameling van organen en
stelsels.
Het is aangetood dat de lichaamscellen zelf geen contact met elkaar
maken maar verbonden zijn met elkaar via het bindweefsel waar alle

voedings- en afvalstoffen, maar ook hormonen en afweercellen
worden doorgegeven.
Dit zachte bindweefsel en alle processen die daarin plaatsvinden,
inclusief zenuwprikkeloverdracht, wordt het Basis Bio Regulatie
Systeem (BBRS) genoemd (Pischinger).
Ontstaat er in het lichaam ergens een probleem, dan zal het BBRS als
eerste reageren, locaal maar eventueel ook op afstand.
Het door neuraaltherapeuten gebruikte procaïne werkt specifiek in
op dit systeem, alsmede op de regulatiesystemen binnenin de cel.

Hoe gebeurt de behandeling in de praktijk?

Meestal wordt gestart met segmenttherapie:
door injecties op de pijnlijke plaatsen, in oude littekens, ter hoogte
van perifere zenuwen (uiteinden), langs de wervelzuil of aan
zenuwknopen van het vegetatief zenuwstelsel.

Ook is het mogelijk dat stoorvelden verantwoordelijk zijn voor de
klachten en het betreffende ziekteproces in stand houden.
Elk litteken, elke chronische ontsteking kan een stoorveld zijn.
Wanneer dit actief is veroorzaakt dit geen locale pijn maar veeleer
functiestoornissen en pijn elders in het lichaam; een exacte
verklaring ligt niet voor de hand maar er wordt aangenomen dat deze
zich in stand houdt door sympathische reflexbogen tussen het
perifere en centrale zenuwstelsel (vicieuze cirkels).
Herhaaldelijk injecteren van deze stoorvelden kan leiden tot steeds
langere periodes zonder klachten, totdat deze niet meer
terugkomen.
In het beste geval bekomt men een “seconden-fenomeen” (na één
injectie verdwijnen de klachten acuut), dit is hedendaags echter een
zeldzame ervaring geworden.
In het slechtste geval is er sprake van regulatiestarheid, en dient de
behandeling onderbroken te worden voor een biomodulatie-kuur,
waarna er betere respons op de injecties kan bekomen worden.

Soms is er sprake van een haard, zijnde een litteken of chronische
ontseking waarvan de stoorveldfunctie slechts door een ingreep kan
verwijderd worden. (vooral in het mond-kaakgebied)

Interessante indicaties zijn

• het complex regionaal pijnsyndroom alias Südeck
• oorsuizen, ziekte van Menière, benigne paroxysmale positionele
• vertigo (plotse duizeligheid)
• hoofdpijn: spanningshoofdpijn, migraine, cluster hoofdpijn, sinusitis,
• trigeminusneuralgie (bv na tandheelkundige ingrepen), na ongevallen
• Whiplash injury
• nek-schouder-arm klachten, carpale tunnelsyndroom, tenniselleboog,
• frozen shoulder, repetitive strain injury
• rugpijn ( facetartrose, discushernia)
• bekkeninstabiliteit
• prikkelbare darm, prikkelbare blaas
• syndroom van Raynaud
• polyneuropathie (diabetes), restless legs
• astma, chronische bronchitis
• sportletsels, peesontstekingen

Tegenindicaties zijn

• bloedstollingsstoornissen ( indien diepe injecties )
• myasthenia gravis
• allergie aan procaine
• fobie voor naalden
• psychiatrische aandoeningen
• erfelijke aandoeningen
• maligniteiten